We schilderen een stilleven dat niet zo zeer academisch is maar veeleer expressionistisch van aard waarbij we in het bijzonder de stillevens van Max Beckmann als voorbeeld nemen. Vooral de manier waarop hij de ruimte weergeeft, of eigenlijk manipuleert, is uniek. Hij gebruikt dikke, zwarte contourlijnen, hoekig en vervreemdend perspectief, opstapelingen en afsnijdingen.